ملیکا جون (شروع زندگی جدید مامان و بابا)

پارسال اتفاق های بد و ناراحت کننده زیاد دیدم و شنیدم البته نه برای خودم بیشتر برای اطرافیان و دوستان که ناراحت کننده بود و تا چند وقت فکرم رو به خودش مشغول می کرد و جز تاسف و دلداری دادن کاری نمی شد کرد ........ که خدا ان شا الله به همه صبر و تحمل بده چون بالاخره باید زندگی کرد...   امسال تصمیم گرفتم از نظر مادی چیزی از خدا نخوام و فقط شکر نعمت هاشو به جا بیارم و فقط سر نمازهام شکر نعمت هایی که بهم داده رو دونه دونه بشمرم و ازش تشکر کنم واقعا ما آدم ها خیلی نعمت ها داریم که به نظرمون نمیاد همین جا از اعماق وجودم میگم خدایا شکرت             ...

۶ فروردین تولد ملیکا جون بود که ما خونه عمه ملیکا بودیم که مصادف شده بود با شنبه اول سال که بعضی ها اعتقاد دارند اگه شنبه اول سال اش رشته درست کنن تا آخر سال رشته کارها تو دستشونه و خلاصه سردرگم نمی شن و عمه ملیکا خانم هم آش درست کرده بود و یه مهمونی کوچیک برای خانم ها گرفته بود و لطف کرد و گفت حالا که همه هستن شما هم یه کیک بگیر و همین جا برای ملیکا تولد بگیریم ما هم که فی البداهه این کار رو کرده بودیم و کیک سه چهار کیلویی نمی شد جایی پیدا کرد سه تا کیک خریدیم و خلاصه تولد گرفتیم ولی خوب به مهمونا نگفتیم که تولده که تو زحمت نیفتن   ملیکا که تولد رو با کادوهاش دوست داره بعد از فوت کردن شمع و خلاصه دست زدن و شعر خوندن ما ...

سال نو شروع نو امروز اولین مطلب سال جدید رو دارم می نویسم واقعا توی عید فرصت نکردم بیام اینجا و مطلب بنویسم یه موقع هایی خدا رو شکر می کنم که سرکار میرم چون به نظرم وقتم بیشتر آزاده یا نه بهتر بگم زندگیم برنامه ریزی شده تره خلاصه خبر زیاد دارم هفته اول تهران بودیم و طبق سنوات گذشته دید و بازدیدهای معمول هفته دوم کاشان بودیم البته اونم به نوعی دید و بازدید بود ولی خوب همه دور هم بودیم و خوش گذشت  خونه مادر بزرگ شوهرم و البته از حق نگذریم ما که جونیم (البته خودم رو میگم) حوصله مهمون داری نداریم ولی خدایی از یه مادر بزرگ واقعا نمیشه توقع کرد ولی ما که جز احترام از این مادر بزرگ چیزی ندیدیم همین جا براش...

سال داره به پایان میرسه از یک طرف ناراحت که یک سال گذشت و نمی دونم شاید خیلی خوب ازش استفاده نکردیم یا این که یک سال دیگه هم گذشت و خوب یک سال دیگه پیرتر شدیم ولی از طرف دیگه خوشحال که خوب خوبه که بودیم و یک سال دیگه به عمرمون اضافه شد و بزرگتر شدنت رو دیدم  ملیکا جون خیلی خوشحالم که یک ساله یه عمرت اضافه شده و من شاهد بزرگ شدنت هستم امیدوارم زنده باشم و اون روزی رو ببینم که برای خودت خانمی شدی اون هفته رفته بودیم عروسی وقتی مامان عروس کنار دخترش وایساده بود و دست می زد و برق خوشحالی رو میشد توی چشمش دید اون موقع بود که فهمیدم چقدر دوست دارم تو رو تو لباس عروسی ببینم الان به نظرم این قشنگ ترین قسمته زندگی توئ...

ملیکا جون هر چی بزرگتر میشی فکر می کنم بهت بیشتر نزدیک میشم هرچند تفاوت سنیمون حدود ۳۰ ساله ولی یه جورایی فکر می کنم دو تا دوستیم باهم یه موقع هایی که ناراحتم و میای با همون زبون بچگیت میگی چی شده مامان چرا ناراحتی؟ و منم تا حدی که متوجه بشی باهات درد دل می کنم و تو هم خوب گوش میدی یه جورایی خوشحال میشم و اون موقع است که میفهمم هم دختر گلم بزرگ شده و هم این که می تونم روت حساب کنم و باهات درددل کنم خیلی دوست دارم وقتی هم که بزرگ شدی و واسه خودت خانم شدی با هم دوست باشیم

جمعه صبح همراه مادرم و شوهر محترم و ملیکا جونم همراه شدیم تا سری به اموات بزنیم چون ممکن بود نتونیم آخر سال بریم خلاصه سر خاک همه اموات رفتیم و اگه به مامانم بود باید کل بهشت زهرا رو می گشتیم مادر بزرگ من سال ۶۸ فوت کرده ولی هنوزم که هنوزه هر وقت یادش می افتم اشک تو چشمام جمع میشه خیلی دوست داشتم الان پیشم بود ولی خوب حیف.......... حالا بماند که ملیکا کلی سوال می کرد و می گفت: این قبر کیه اون قبر کیه و منم بهش توضیح می دادم   سر خاک دایی ام که یک ساله فوت کرده نشسته بودیم که مامانم روضه ترکی می خوند و گریه می کرد و منم به گریه مادرم و خاطراتی که با داییم داشتم افتادم و خلاصه با مامانم کلی گریه کردیم ملیکا که وسط ما...

۵ فروردین ماه سال ۸۷ برای سفر معنوی زیارت خانه خدا ثبت نام کردیم اسم ملیکا رو هم نوشتیم البته بماند که بانک اشتباه کرد و ما رو تو یک گروه ثبت نام نکرد و فقط اسم ملیکا دراومد اونم اولویت ۳۳ که پارسال نتونستیم بریم وقتی به ملیکا می گفتیم می گفت : خوب تنها میرم!!!!!!!   امسال اولویتمون ۲۴۰ که فکر کنم سال ۹۰ ان شا الله ...........   ملیکا یه روز به مامانم گفت: مامان اکی (اکرم) تو چرا مامان و بابا نداری. مامانم گفت: مامان و بابای من رفتن پیش خدا.   ملیکا که یک دفعه انگار برق گرفتش گفت: مامان اکی، مامان اکی من می خوام برم خونه خدا حتما مامان باباتو میارم مامانم که خنده اش گرفته بود گفت: ...